امروزه اغلب می بینیم که بوکسورها هنگام استراحت در مسابقات بوکس چیزی از دهان خود بیرون می آورند. این محافظ دهان است. محافظ دهان تجهیزات ضروری برای بسیاری از ورزش های شدید از جمله بوکس است. قبل از ظهور محافظ های دهان مدرن، بوکسورها به روش های مختلفی برای محافظت از دندان ها و لب های خود فکر کرده بودند، مانند استفاده از پوست پرتقال پوست کنده، پنبه، چوب، اسفنج و غیره.
بعدها، در اوایل دهه 1890، دندانپزشک بریتانیایی ولف کراوز شیره درخت لاستیک را جامد کرد، آن را به صورت نوارهای بلند برش داد و از بوکسور خواست تا آن را با دندان هایش گاز بگیرد و اضافی آن را خارج کند. سپس محافظ دهان ساخته شد! این نمونه اولیه محافظ دهانی است که به طور کلی شناخته شده است، اما این محافظ دهان فقط یک بار قابل استفاده است. با گذشت زمان، مواد و طراحی محافظ های دهانی به طور مداوم بهبود می یابد. محافظ های دهان تولید شده در حال حاضر قابل استفاده مجدد هستند. حتی برخی از آنها طعم های متفاوتی دارند، اما محبوب نیستند. افرادی که از آنها استفاده کرده اند می گویند طعم آن چندان خوب نیست.
ورزش همیشه توجه زیادی را به خود جلب کرده است و متخصصان دندانپزشکی توصیه کرده اند که در ورزش هایی مانند تکواندو، فوتبال، بوکس و غیره حتما از محافظ دهان استفاده شود. اما فقط تعداد محدودی از ورزشها استفاده از محافظ دهان را الزامی میکنند. اکثر آنها تصمیم گیری را به مدیران ورزشی محلی، مدارس، مربیان و افراد واگذار می کنند. نکته دیگر این است که استفاده از محافظ دهان می تواند باعث ایجاد ناراحتی، محدودیت در گفتار و مشکلات تنفسی برای ورزشکاران شود.
مربی معروف پت برنز زمانی گفت که بوکسورها باید حداقل سه ست محافظ دهان تهیه کنند و همیشه آنها را با خود حمل کنند و این محافظ ها باید جداگانه نگهداری شوند. بسیاری از مربیان دیگر نیز موافق هستند که بوکسورها باید برای سلامت دهان و ایمنی زندگی خود پول بیشتری برای محافظ دهان خرج کنند.
در مورد انتخاب رنگ محافظ دهان فکر می کنیم بقیه رنگ ها به جز قرمز مشکلی ندارند. اگر بوکسوری در حین مسابقه از محافظ دهان قرمز رنگ استفاده کند، داور به اشتباه فکر می کند که از دهان بوکسور خونریزی می کند که در قضاوت داور اختلال ایجاد می کند و بر قضاوت او تأثیر می گذارد. یک کلیپ به یاد ماندنی در مورد محافظ های دهان وجود دارد که بوکسور معروف در حین مسابقه ناگهان محافظ دهان خود را درآورده و گوش حریف خود را گاز گرفت. این موضوع از سوی بسیاری از اهالی رسانه به عنوان یک اقدام کثیف توصیف شد. شاید بتوانیم به این نتیجه برسیم که محافظ های دهان دو وظیفه دارند، یکی محافظت از دندان های خود و دیگری محافظت از گوش های حریف.
